Gerechtigheid in Zuid Afrika

Fonteinlid Jakolien Meas schreef tijdens haar reis naar Zuid Afrika met De Verre Naasten een blog over recht doen:

Namens Zuid-Afrika Mission | Verre Naasten breng ik momenteel, als ik goed tel, mijn 10e bezoek aan Zuid-Afrika! Dat aantal viel trouwens in het niet bij mijn KLM-buren op de heenweg: zij gingen maar liefst de 25e keer. Het was mooi om zomaar ineens onderweg verbonden te zijn: een echtpaar uit de PKN dat al jaren naar KwaZulu Natal (KZN) gaat, zich daar thuis voelt en tot een hand en een voet wil zijn, samen met hun broers en zussen uit het arme en afgelegen gebied van KZN.

President Ramaphosa
Maar goed, vandaag mijn eerste volle dag in Zuid-Afrika. En laat nu op de heenvlucht president Ramaphosa van Zuid-Afrika in hetzelfde vliegtuig te zitten! Dat bleek na de landing; hij zat op de achterste rij van een goedkope vlucht, zonder security’, met slechts één medewerker en geen voorkeursbehandeling. Hij leek voor mij, van vijf rijen afstand, zeer open en benaderbaar hoe hij omging met de stewardessen. De waardering en trots op hun president was voelbaar bij de passagiers om mij heen. Over humbleness gesproken, nederigheid. Of ootmoedigheid, zoals je wilt…

Harbour Church
Vandaag Bijbelstudie bij de Durban Harbour Church Urban Mission. Zoals de naam al zegt, vlakbij de haven van Durban, in een gebied met veel daklozen. We starten met een groep van 20 mensen, die tijdens de Bijbelstudie uitgroeide tot zo’n 30 mensen. Een prachtige mix van daklozen en gemeenteleden. Met een Bijbelstudie over Jakobus 4 met focus op peace en humbleness. Prachtig om te horen hoe dit onder woorden werd gebracht, en hoe Jezus ook hierin de kern is, onze Redder. Het lijkt mij nog knap ingewikkeld om dit ook na te leven, als de straat je thuis is, waar het recht van de sterkste geldt… Dat bleek ook wel uit de tafelgesprekken die ik had met hen tijdens de lunch, de harde realiteit en het verlangen naar Jezus volgen.

Kerkvrienden
Toch hoor ik van de evangelisten, kerkenraadsleden en commissieleden mooie getuigenissen van humbleness. Van henzelf, van hoe ze leren van deze dakloze broers in Christus/kerkvrienden en van hoe ze tijd en energie inzetten voor – op dit moment 12 Bijbelstudiegroepen – in de arme wijken rondom de kerk. Het ene moment zijn het 5 groepen, het andere moment 20, want de daklozen komen en gaan. Maar de Harbour Church wil graag dat het Evangelie in hun hart landt. Zodat ze het ook kunnen delen als ze weer verder trekken of weer naar hun familie gaan!

Dekens
En dan het getuigenis van de vrijwillige coördinator van deze missie, die vertelde hoe hij twee dekens had gegeven aan een dakloze, omdat het zo koud was. Die vervolgens een dag later nog maar 1 deken had… de andere deken had hij weggegeven aan iemand anders die het ook koud had. Humbleness…

Samen in de naam van Jezus
Tot zeven jaar geleden was dit een blanke, middeninkomen-gemeente. Nu is het een mix van blank en zwart, bemiddeld en arm, met samen optrekken met de Bijbel als basis. Zo heb ik in één dag een klein inkijkje mogen krijgen van wat het betekent om discipel van Jezus te (willen) zijn in de harde straatwereld van Durban. En wat het betekent om daarin kerk te zijn. Het comfort dat je opgeeft als gemeente. Want de kerkdiensten zijn anders, en er wordt echt wel eens wat uit de kerk gestolen of gaat er iets kapot in de kerk. Maar vooral de zegen die er is: samen in de naam van Jezus!

Humble?
En ik vraag me af: hoe bereidwillig ben ik als gemeentelid en zijn wij als kerk in mijn eigen wijk, om ons ‘kerk-comfort’ opzij te zetten en als kerk in eigen wijk Gods Evangelie te delen in woord en daad, en een open kerk te zijn waar ieder zich echt welkom voelt? Om humble te zijn?

Jakolien Meas-Bos